Zbiorniki samodzielnego napełniania LPG do campingu
Do zasilania instalacji gazowej w karawaningu (auta i przyczepy kempingowe) podobnie jak w domu używa się gazu propan-butan czyli LPG (skroplona mieszanina propanu i butanu) w tzw. fazie lotnej. LPG w temperaturze pokojowej przy normalnym ciśnieniu ma postać gazu i ulega skropleniu gdy jego ciśnienie jest wyższe od około 2.2 atmosfer. Do butli gaz jest pompowany przy ciśnieniu rzędu 6 atmosfer. Gaz w butli będąc pod ciśnieniem wyższym od 2.2 atmosfer jest cieczą, która gromadzi się na dole butli ale w górnej, wolnej części butli jest już odparowanym gazem. Butle, w których się przechowuje i transportuje LPG, napełnia się zwykle do 80% lub 85% objętości, aby uniknąć rozerwania butli przez rozprężającą się przy ewentualnym zbyt dużym ogrzaniu ciecz.
Do zasilania kuchenek, palników, lodówek, ogrzewaczy wpody etc. używa się gaz w fazie lotnej a więc z górnej części butli w przeciwieństwie do autogazu gdzie do zasilania silnika pobiera się gaz ciekły pobierany z dolnej części butli, który następnie jest odparowywany w tzw. parowniku (podgrzewanym zazwyczaj przez ciecz chłodzącą z silnika).
Do zasilania instalacji gazowej w zabudowie kampera najczęściej stosuje się:
- Tradycyjne butle wymienne (napełniane na wagę aby nie przekroczyć 80% napełnienia), butle takie są zazwyczaj wyposażone w prosty zawór wylotowy z obowiązkowym zaworem bezpieczeństwa ustawionym na ciśnienie 27bar. Butle te ze względu na ryzyko przepełnienia wymagają specjalnych urządzeń do napełniania. Można podzielić je na:
- Stalowe – występujące w dowolnych rozmiarach, np 11KG – około 20 litrów gazu (1KG = około 2 Litry LPG)
- Kompozytowe np. NANO, GreenGas, Hexagon Ragasco
- Aluminiowe. Np kartusze Campingaz (często bez zaworu)
2. Butle do napełniania z wbudowanym tzw. zaworem OPD (Ovefill protection device) – uniemożliwiającym objętościowe przepełnienie butli. Zawór ten jest wyposażony w pływak, który odcina dopływ gazu gdy jego faza ciekła wypełni 80% butli. Ze względu na wygodę użytkowania butle z zaworem OPD mogą być wyposażone w pojedyńcze wejście i wyjście tak jak w standardowych butlach wymiennych lub w osobne wejście i wyjście co ułatwia łączenie butli w zestawy i nie wymaga odłaczania butli od instalacji przy napełnianiu. Osobne wejście i wyjćie mogą być realizowane osobnymi zaworami bądź zintegrowane w tzw. Wielozawór ang. MULTIVALVE.
Największą zaletą butli i zbiorników do samodzielnego napełniania jest niezależność od konkretnego dostawcy butli, szczególnie ważna w podróży.
3. Zbiorniki zewnętrzne do napełniania z wyjściem fazy lotnej – zbiorniki te są wyposażone w dokładnie te zamy zawory jak niektóre butle stalowe z osobnym wejściem i wyjściem. Często nazywane są zbiornikami czterootworowymi, typu holenderskiego lub z tzw. płytą na której znajdują się cztery otwory, w której montuje się osobno zawory: wlotowy (z odcięciem 80%), wylotowy (z elektrozaworem lub zaworem ręcznym), zawór upustowy – bezpieczeństwa (ustrawiony na 27bar), wskażnik poziomu (pływak z magnetycznym przekazaniem odczytu do zegara). Zasadniczą różnica między zbiornikem do autogazu (któy również może być 4 otworowy), a zbiornikiem na fazę lotną jest fabrycznie zainstalowana rurka tzw. pobór gazu. W zabiornikach z wyjściem fazy lotniej rurka ta sięga na górę zbiornika, natomiast w zbiornikach do autogazu pobiera gaz ciekły z dołu zbiornika. Dlatego bardzo ważne jest pozycjonowanie zbiornika przy montażu.
Zbiorniki 4 otworowe dzielimy ogólnie na:
- Cylindryczne z nóżkami montażowymi (produkowane przez niegdyś polską firmę STAKO)
- Cylindryczne bez nóżek (produkowane przez GZWM – Grodkowskie Zakłady WYrobów Metalowych)
- Toroidalne (STAKO)